Szczepienia psów – obowiązkowe i te, na które warto zwrócić uwagę

Szczepienia dla psów można podzielić na kilka grup:

1. obowiązkowe,
2. zasadnicze,
3. dodatkowe,
4. takie, dla których ciężko byłoby podać wskazanie.

W Polsce jedynym obowiązkowym jest szczepienie przeciwko wściekliźnie. Do grupy szczepień zasadniczych zaliczamy szczepienie przeciwko parwowirozie, nosówce i chorobie Rubartha. Są to choroby zaraźliwe i groźne dla zdrowia i życia naszych podopiecznych, dlatego wykonanie ich u każdego psa jest wysoce wskazane. Szczepienia dodatkowe to te przeciwko leptospirozie, zakaźnemu zapaleniu tchawicy i oskrzeli, herpeswirozie oraz grzybicy skóry. Nie ma natomiast wskazań do szczepienia psów przeciwko koronawirozie i  boreliozie.

Chcąc zebrać najważniejsze informacje, proponujemy idealny kalendarz szczepień dla przeciętnego psa, nienarażonego w sposób szczególny na żadną z rzadziej występujących chorób zakaźnych:

Wścieklizna

Wścieklizna jest bardzo groźną zoonozą (chorobą, którą człowiek może zarazić się od zwierzęcia), dlatego polskie prawo zobowiązuje właścicieli do corocznego szczepienia swoich pupili. Szczenię powinno zostać zaszczepione po raz pierwszy pomiędzy 12 a 16 tygodniem życia, a następnie raz na rok.

Po podaniu szczepionki lekarz weterynarii wydaje opiekunowi zaświadczenie z datą ważności szczepienia. Należy dopilnować, aby ponownie poddać zwierzę szczepieniu przed upływem tego terminu.

Pies z nieważnym szczepieniem przeciwko wściekliźnie (nawet jeżeli minął zaledwie jeden dzień od daty ważności poprzedniego), w świetle prawa traktowany jest jako niezaszczepiony.

Jeżeli  takie zwierzę  kogoś pogryzie, fakt ten będzie musiał zostać zgłoszony do Powiatowego Lekarza Weterynarii, który odpowiedzialny jest za zwalczanie wścieklizny w danym rejonie. W naszym kraju wścieklizna występuje rzadko. Jest jednak bardzo groźna, gdyż nie ma na nią lekarstwa.

ZAKAŻENIE WIRUSEM WŚCIEKLIZNY ZAWSZE KOŃCZY SIĘ ŚMIERCIĄ!

Dlatego tak ważne jest dbanie o terminowe szczepienia.

Parwowiroza i nosówka

Do zdecydowanie bardziej rozpowszechnionych chorób należą parwowiroza i nosówka.

Szczepienie naszych psów na te choroby nie jest regulowane prawem, gdyż nie stanowią one zagrożenia dla ludzi. Są one jednak niebezpieczne dla naszych pupili i niezaszczepienie szczenięcia wiąże się niemalże z gwarancją zachorowania!

Najpopularniejsze na rynku są szczepionki łączone, uodparniające przeciwko obu tym chorobom naraz. Każde szczenię powinno zostać zaszczepione  w 6, 9 i 12 tygodniu życia, a następnie po roku. Taka seria daje odporność na minimum 3-4 lata i co taki czas powinno się doszczepiać dorosłe zwierzęta.

Pierwsze szczepienie psiaka wykonywane jest innym preparatem niż kolejne. Wynika to z faktu, że szczenię przez pierwsze tygodnie życia posiada odporność, którą uzyskało dzięki piciu siary (pierwszego, bogatego w przeciwciała mleka matki).  Już w wieku 6 tygodni u połowy szczeniąt dochodzi  do znacznego spadku poziomu przeciwciał, co czyni je wrażliwymi na zachorowanie.

Standardowe szczepionki zawierają zbyt niską koncentrację wirusa, aby mógł on przełamać resztki matczynej odporności, dlatego 6 tygodniowym szczeniętom podaje się preparaty o wyższej koncentracji wirusa.  Jeżeli zdarzy się tak, że pominięto szczepienie w 6 tygodniu, nie ma potrzeby stosowania preparatu o wyższej koncentracji wirusa. Odporność matczyna spadła najprawdopodobniej na tyle, że szczepienie preparatem konwencjonalnym odniesie pożądany skutek.  W takiej sytuacji zwierzę należy zaszczepić jak najszybciej. Wystarczy  wykonać to tylko dwukrotnie, po czym po roku powtórzyć szczepienie. Trzeba pamiętać, że dopuszczenie do takiej sytuacji stanowi poważne zagrożenie dla życia i zdrowia psiaka, gdyż w przypadku zetknięcia się z zarazkiem jest on całkowicie bezbronny.

Choroba Rubartha

Trzecią, bardzo groźną chorobą, na którą należałoby zaszczepić każdego psa jest zakaźne zapalenie wątroby (choroba Rubartha). Szczepionki przeznaczone dla starszych szczeniąt oraz dla dorosłych psów zawierają, poza wirusem nosówki i parwowirozy, również adenowirus typu 1 odpowiedzialny za chorobę Rubartha.

Dzięki temu wykonując jeden zastrzyk, uodparniamy psiaka przeciwko wszystkim trzem, najgroźniejszym chorobom zakaźnym.

Szczepienia dodatkowe – co należy o nich wiedzieć?

Szczepieniem dodatkowym, na które warto zwrócić uwagę jest to przeciwko leptospirozie. Dawniej zalecano je jedynie u psów lubiących kąpiele,  zarówno wodne jak i błotne, ze względu na sposób szerzenia się choroby.

Najnowsze badania wskazują jednak, że leptospiroza jest dużo powszechniejsza niż kiedyś sądzono. Ponadto może być naprawdę groźna nie tylko dla zwierząt, ale i dla ludzi.

Z tych powodów, o ile możemy sobie na to pozwolić, warto rozważyć zaszczepienie naszego podopiecznego. A już na pewno zróbmy to, jeżeli ma on częsty kontakt z wodą. Aby szczepienie było skuteczne należy je wykonać dwukrotnie w odstępie 3-4 tygodni  preparatem zawierającym minimum 4 serowary krętka Leptospira. Następnie powinno się doszczepiać zwierzę co roku, najlepiej na wiosnę, gdyż wtedy występuje największe ryzyko zakażenia.

Wszystkie wymienione wyżej szczepienia wykonywane są w postaci zastrzyku podskórnego, co daje największą gwarancję skuteczności. Jedynie w przypadku zakaźnego zapalenia tchawicy i oskrzeli wskazane są szczepienia donosowe. Wykonuje się je jedynie w miejscach, gdzie ryzyko wystąpienia choroby jest największe, czyli w skupiskach zwierząt takich jak schroniska czy duże hodowle. Za jej pojawienie się odpowiada kilka różnych wirusów i bakterii.

Większość szczepionek łączonych przeznaczonych dla starszych szczeniąt oraz dla dorosłych osobników poza wymienianymi wcześniej wirusami zawiera również dwa spośród wielu czynników odpowiedzialnych za zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli – wirus parainfluenzy oraz adenowirus psów typu 2. Szczepienie takie traktowane jest jako dodatkowe, zwłaszcza że większą skuteczność miałoby podanie szczepionki donosowej. Wykonywane jest jednak niejako przy okazji.

Decyzję o zaszczepieniu psa na herpeswirozę lub grzybicę skóry powinien podjąć lekarz weterynarii po indywidualnej ocenie ryzyka wystąpienia choroby u danego osobnika.

Nie zaleca się szczepienia psów na koronawirozę i boreliozę.

Przestrzeganie kalendarza szczepień ogranicza niepotrzebne ryzyko zachorowania. Aby szczepienie było jak najbardziej efektywne, zalecane jest wcześniejsze odrobaczenie psiaka. Pamiętajmy, że według polskiego prawa obowiązkowe jest jedynie szczepienie przeciwko wściekliźnie. Jednak w trosce o zdrowie naszych pupili zaleca się wykonywanie szczepień przeciwko parwowirozie, nosówce i chorobie Rubartha.

Chcąc wyjechać z naszym podopiecznym za granicę, upewnijmy się wcześniej, jakie wymogi ma kraj, do którego planujemy się udać, gdyż przepisy dotyczące profilaktyki chorób zakaźnych u psów są niejednolite, nawet w obrębie Unii Europejskiej.