Tasiemiec u kota – objawy i leczenie

Tasiemiec u kota – jak rozpoznać jegoo objawy i jak sobie z nim radzić? W tym krótkim artykule znajdziesz odpowiedzi na te pytania.

Robaczyce wewnętrzne (robaki) bytują w jelicie swego żywiciela, odżywiając się strawioną masą pokarmową. Ich obecność nie jest dla kotów obojętna, ponieważ pasożyty u kota mogą:

1. podrażniać błonę śluzową jelit, stwarzając odpowiednie warunki do zasiedlenia jej drobnoustrojami chorobotwórczymi, a także utrudniając trawienie i wchłanianie (z tego powodu przy inwazji robaków często występuje biegunka);
2. odbierać organizmowi ważne składniki pokarmowe, co może odbić się negatywnie na wyglądzie sierści zwierzaka, a przy większej inwazji doprowadzić do silnego chudnięcia, mimo dobrego apetytu;
3. zatruwać go szkodliwymi produktami przemiany materii.

Warto jednak pamiętać, że znaczne osłabienie czy śmierć żywiciela nie jest dla nich korzystne – działają szkodząco na organizm, a jest on dla nich domem, w którym przez jakiś czas pomieszkują.

TASIEMIEC U KOTA – JAK DOCHODZI DO ZARAŻENIA?

Tasiemce do swojego rozwoju zwykle wymagają co najmniej jednego żywiciela pośredniego. Oznacza to, że kot nie może się nim bezpośrednio zarazić przez kontakt z innym kotem.

Kim są żywiciele pośredni tasiemców kotów?

Zwykle zaliczamy do nich pchły, wszy, gady , gryzonie – w szczególności myszy i szczury lub zwierzęta gospodarskie (bydło, świnie, owce), które obecnie jednak nie stanowią większej roli w przenoszeniu tasiemców na koty, ponieważ mięso skażone wągrami nie jest dopuszczalne do obrotu.

Cykl rozwojowy pasożyta

Wągry są to otorbione postacie rozwojowe pasożyta, które mogą znajdować się w mięśnie wyżej wymienionych zwierząt. Po pożarciu przez kota myszy, wągry te przeobrażają się w jego jelicie w postacie dorosłe, które są dojrzałe i składają jaja umiejscowione w końcowych członach tasiemca. Te człony są stale wydalane z kałem. Jaja większości tasiemców stosunkowo szybko giną w środowisku, w wilgotnej glebie mogą jednak nawet przezimować. Jeśli zostaną zjedzone przez myszy czy inne gryzonie, to w ich mięśniach zaczynają rozwijać się i przekształcać ponownie w wągry.  W taki oto sposób zamyka się cykl rozwojowy pasożyta.

TASIEMIEC U KOTA – OBJAWY I ROZPOZNANIE

Jakie są objawy tasiemca u kota? Zwykle poznamy go po obecności w jego kale lub na sierści wokół odbytu białych, często ruchliwych członów pasożyta, wielkości 8 x 4 mm, przypominających ziarenka ryżu.

Gdy mamy do czynienia z silną inwazją, może dojść do wypadnięcia trzeciej powieki, sierść staje się matowa i nastroszona, a także często towarzyszy biegunka. Stwierdza się także zahamowanie wzrostu zwierząt młodych. Duża liczba pasożytów może powodować niedrożność jelit, zdarza się to jednak bardzo rzadko.  

TASIEMIEC U KOTA – PROFILAKTYKA

Jak możemy zapobiec inwazji tasiemców? Poprzez kontrolę żywicieli pośrednich poszczególnych gatunków robaków (np. zwalczanie pcheł czy gryzoni), gdyż są one niezbędne do zamknięcia cyklu życiowego.

Ponadto warto profilaktycznie prowadzić odrobaczania w następujących okresach:

1. Od 4. tygodnia życia co dwa tygodnie do 3. miesiąca życia.

2. Do 6. miesiąca życia 2-3 krotnie.

3. Dorosłe koty – co pół roku lub kwartał (koty wychodzące).

Absolutnym MINIMUM powinno być 2-3 krotne odrobaczenie zwierzęcia do 3. miesiąca życia i 1-2 krotne przed ukończeniem 6. miesiąca. Koty wychodzące powinno się odrobaczać minimum raz na kwartał.

TASIEMIEC U KOTA – LECZENIE

Jak wygląda leczenie tasiemca u kota? W razie zarażenie przewodu pokarmowego konieczne jest leczenie ambulatoryjne. W przypadku inwazji Dipylidium caninum – postępowanie przeciwpchelne.

Karmę, zabawki i akcesoria dla swojego Kociaka możesz kupić wszędzie, ale kupując w naszym fundacyjnym internetowym sklepie zoologicznym – ratujesz bezdomne Psiaki i Kociaki. 100% zysku sklepu przekazujemy na pomoc schroniskom!