Mówią do mnie Dziadzio. Całkiem możliwie, że jak byłem młodszy, to miałem jakieś inne imię, ale widocznie z czasem, kiedy robiłem się coraz starszy, to już nie byłem nikomu potrzebny. Znaleźli mnie przy drodze, wykończonego, nie mogłem się ruszyć, wszystko mnie bolało, nie chciało mi się żyć. Przyjechały i mnie zabrały. Muszę przyznać, ze nie byłem miły na początku, ale ciotki się nie poddały. Okazało się, że ten okropny ból, to był śrut w moim ciele. Dzisiaj jestem szczęsliwy w domu jednej  wolontariuszek, ktora pokochala mnie i nauczyła czym jest miłość do człowieka.

PS. Będę wdzięczny, jeśli opowiesz o akcji znajomym. Wtedy moi schroniskowi koledzy może też dostaną prezenty.

Nie wiesz, które produkty wybrać?
Przelej darowiznę jednorazową na ogólną pomoc Bezdomniakom:

Wesprzyj nas darowizną jednorazową

Imię

Nazwisko

Adres e-mail

zł

Zgadzam się z regulaminem*

Przekazywanie kwoty będzie kontynuowane przez system płatności

Udostępnij