Cześć, mam na imię Zordon. Kiedyś, jak byłem młody, pracowałem jako stróż. Pewnego dnia pan zabrał mnie na spacer, póżniej jechaliśmy samochodem, gdzieś daleko, daleko... Znalazłem się w miejscu, gdzie nie było nic, ludzi domów, nic tylko pola i lasy. Pan odjechał, ja zostałem. Goniłem, wołałem, ale nie starczyło mi sił. Nie potrafiłem wrócić do domu! Szedłem przed siebie, szedłem i szedłem. Moje uszy jadły muchy, moje nogi przeszywał ból, czułem ogromny głód, aż przestałem cokolwiek czuć... Po prostu szedłem przed siebie. Ocknęłem się tu, w schronisku, leżałem na kocu, obok stała miska z tak pięknie pachnącym jedzeniem. Przy mnie siedziała jakaś Pani, mówiła, miała taki miły głos. Coś walcz, jesteś dzielny, dasz radę i byłem dzielny i dałem radę. Jestem, chodzę, biegam, żyję.

PS. Będę wdzięczny, jeśli opowiesz o akcji znajomym. Wtedy moi schroniskowi koledzy może też dostaną prezenty.

Nie wiesz, które produkty wybrać?
Przelej darowiznę, a my wybierzemy za Ciebie:

Wesprzyj nas darowizną jednorazową

zł

Przekazywanie kwoty będzie kontynuowane przez system płatności